Bu memleket öyle bir memleketki, sen sanatçı olmak istersin, bir eser çıkarmak istersin, annen seni bir bahar temizliğine çağırır; hevesin götünden kaçar.
Yarı şaka yarı ciddi bu iddia bir yana, gençliğini örselemek konusunda olağanüstü başarılı bir vatanın evlatlarıyız. Bu ülkenin sokakları, köy yolları, otobanları kırılan hayaller ve sönen heveslerle doludur. Ülkede kudretin temsilcileri, tavşana kaç tazıya tut demekte ustadır. Kaldı ki güçlü olanın vazifeleri arasında bu da vardır; rakibin gözünü boyayacaksın ki senin kusuruna bakmayı akıl edemesin.
Ne ölen ne yaşayan, gözü görse de eli uzanmayan, kulağı duysa da sesi çıkmayan bir millet halini aldık. İnsan istiyor ki gücümüzle, gençliğimizle, azmimizle, ferasetimizle yürüyelim, büyüyelim, gelişelim; ama gel gör ki muhasır medeniyetlerle aramızda sıradağlar. Elin oğlunu hasım görmek çok kolay, ama dört teker bir motor arabalara surat ekşitip lüks araçlara hürmet eden milletimiz unutuyor ki senin yaptığın ayrımcılığın aynısını yapıyor sana yabancı. Bir kutuptan bir kutuba görmedim ki cebinde bol parası, üstünde şık kılığı, arkasında kudretli dostları olan bir insan evladına başka insanlar kötü davransın. Fakir edebiyatını ciğerimiz solana kadar yapalım; zengin zengini kolluyor, olan fakire oluyor.
Ne kadar geri düştüğümüzden rahatsız oluyorum aslında. Anlatmaya çalıştığım şey bu. Aklı başında olanlarımızdan bile abuk subuk fikirler, eylemler çıkıyor. Bir sorun varsa ortada, en düz mantık çözüm bile tercih edilmiyor, illa saçma sapan bir yöntem tercih ediliyor. Ne gençleşiyoruz günler geçtikçe, ne de dünya sabit duruyor. Her sabah dünya öncekinden de ileriye giderken biz neden akıntının tersine yüzmeye inat ediyoruz?
Ama işte bir sabah olacak bir sabah, acılarımızı süpürmek için açtığımızda kapılarımızı, adı başka, yüzü başka bir vatan çıkagelecek. O vatan yoktan var olmayacak, hepimizin alın terinden doğacak o vatan. O gün güzel bir gün olacak. O vatanı, o küçük çocuğu büyütmek için çok daha fazla emek vermemiz gerekecek ama onu da yapacağız. O gün gelene kadar ama işte skandal insanlardan skandallar, aptalca kararlar, utançlar, sıkıntılar sürüp gidecek. O zaman nereden geliyor bu iddiam? Duyduğum bir sözden geliyor, okuduğum bir sözden.
Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır. Ben hiçbir zaman umudumu yitirmedim.
