Küfür Kıyamet Anlattım Bir Şeyler

Burayı uzun zamandır boşluyordum. Çünkü hep aynı konuları döndürüp döndürüp duruyorum. Bu açılışı bilmem kaç kere yaptım. Çünkü dış dünyaya dair bir şey değişmiyor. Dünyaya dair sorunlarımıza en son on küsür süre önce güncelleme geldi ve o günlerden bugünlere bir şey değişmedi. Akıllı telefonlar gibi; aynı bok, farklı kaplama. Her günün her anı SİKİCEM AMA diye patlama yaşamaya müsait. Bu dünyayı bugüne getiren olaylar zincirini başlatanlar kimlerse afferin amına koyduklarım. Afferin. Bu kadar küfür etmeyi beklemiyordum kendimden ama demek ki vaziyet kaşınıyormuş. Berbo ruh halinde rahat eden bir adamım ama bu kadarı da fazla. Çemkirmekten başka bir şey düşünemiyorsam eğer burada bir kepazelik var. Ve topyekün olarak dedik ki YETMEZ AMINA KOYAYIM DAHA DA KEPAZELİK. Dil, din, ırk ayrımı olmaksızın hep birlikte sıvadıkça sıvıyoruz. Şu an yeğenlerimden kaç tanesi depresif olacak büyüyünce onu düşünüyorum. İçim şişiyor. Aslında bir şey anlatmıyorum. Belki de noktalama işareti kullanmamalıydım, ratatatatatatatatatatatata saydırmalıydım. Ama o ivme yok içimde. Bir kanalın içinde ilerliyorum. Ucu bombok bir yere çıkıyor. Geldiğim noktada servet düşmanıyım, faşizan bir eğilimdeyim, antisosyalim ve alkolizm batağına düşmediğim için şanslıyım. Böyle yazdığım zamanlarda bunları okuyan biri beni arayacak ya da mesaj atacak diye ödüm kopuyor. Neyse ki yazdıklarımı 3 yılda 22 kişi falan okuyor. Neoliberalizmi de sikeyim, popülizmi de sikeyim, piyasacılığın ta amına koyayım, sosyal medyaya sokayım. Sesini duyurabildiği için söylediklerini önemli zannedenleri ayrıca sikeyim. Evet, EVET, ironiyi görüyorum. Şu yazdıklarım kendimi o gruptan ayrı tutacak kadar kibirli ve hıyar olduğumu mu iddia ediyor? Neyse. Ortalama zekanın sıfır ile bir arasında bir değerde olması bizi bitiriyor. Yarın üç otuz paraya sekiz saatimi heba edeceğim. Heba edeceğim sekiz saat için yedi saat uyuyacağım. Kalan dokuz saati de sik sok şeylere kaybedeceğim. Kuru otuz bir gibi bir hayat. Bunun çıkışı nerede?