Bunlar hep neden oluyor biliyor musunuz? Ah, aptallığım için beni bağışlayın, elbette biliyorsunuz, aynada kendinize bakarkenki çıplaklığınız kadar bariz bir biçimde biliyorsunuz hem de. Oluyor, çünkü aşıksınız, çünkü kaybettiniz, çünkü anneniz sizden memnun değil, çünkü çok şey istiyorsunuz, çünkü tembelsiniz, çünkü umursamıyorsunuz, çünkü üzülmek evde, çalışma masanızın başına gelince aklınıza geliyor sadece, çünkü hayatı yirmi dört saate sığdıramıyorsunuz, uyumuyorsunuz bile doğru düzgün, sorumluluk duygunuzu on yaşında terk etmişsiniz, filmlerdeki gibi bir başarıya ulaşmaya gücünüz yok ve daha kötüsü olmadığına inanmışsınız, yarın sabah uyandığınızda aynı şeye devam edeceğinizi söylüyorsunuz kendinize ve boyun ve sırt ağrılarınız şu an sizin için her şeyden daha önemli.
Ağır konuştuysam özür dilerim. Derin bir nefes alalım. Siniriniz yatışınca söyleyin. Ben artık yavaş yavaş susayım, önemli bir işiniz var gibi geliyor bana ve adım gibi eminim yanılmıyorum. Bu akşam da yanınıza yakın dostlarınızı alın ve olan bitenin üstüne bir sünger çekin, bu akşam eski hatalarınızı yapmak için bir fırsatınız daha var. Ah, doğru ya, zaten öyle yapacaksınız. Hatta ne diyeceğim bakın, şu hayalini kurduğunuz yaz var ya, onu yıpranmış benliğinizi yıkamak için kullanın. Bu sonbahara zinde, güçlü ve kararlı girin. Tanrım, hala daha gevezelik ediyorum! Sizi daha faza tutmayayım. Görüşmek üzere, çünkü her ne kadar istemeseniz de görüşmek zorundayız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder