Çok Sayıda

Durduğum yere ışık loş vuruyor
Belki de üstüm başım sıkıntı içinde diyedir
Bir ses yüzüme yüzüme vuruyor
Duyduğumu anlamamak kimin kabahati
Dakikalar bastonla yürüyor
Belki de fazladan yaşlanıyorum diyedir

----

Ya ben bu sokakları, bu balkonları
Bakımsız lokantaları ve bisiklet yollarını
Bu şehrin güvercinlerini tanımazken
Kestirme yollarını bilmezken
Sahilinde bir bira içmemişken
Daha çok seviyordum
Ya da hafta hafta yaşamak
Sıcaklığı çalıyor insanın gönlünden

----

Fidanlar gibi büyüyoruz aslında
Kökümüzü tohumumuz toprağımız
Dallarımızın yönünü güneşimiz belirliyor
Büyürken, yükselirken
Bazı yanlarımız gölgede kalıyor
Kırılıyor ya da çürüyor bazı dallarımız
Bir yanımızın yaprakları hep daha yeşil
Daha güzel çiçekleri
Suyumuza göre sağlığımız
Havamıza göre ömrümüz
Biz nerede nasıl büyüdüysek
Tohumlarımız da ona göre oluyor
Bazen yapraklarımız sararıyor
Ama yenisi geliyor yerine yine yemyeşil
Yine de bir gün geliyor
Son yapraklarımız sarı oluyor
Gövde çürüyor, kökler ölüyor
O fidanlar toprağa düşüyor

----

Rüyalarımda bile bırak koltuğu kanepeyi
Bir taburede oturup soluklanamıyor
Gökteki bulutlara bakamıyorum
Ben şimdi hangi gün hangi saatte
Kafamı kaldırıp da bir nefes alayım