Olanlar Olmayanlar

Bazı alışkanlıkları kaybetmemek lazım. Bazı fikirleri unutmamak lazım. Bazı sesleri kaydetmek, bazı tepkileri esirgememek, bazı inatları sürdürmek lazım. Çünkü bazı ışıklar hiç solmamalı fakat o iradeyi ortaya koymazsak soluyorlar. Bazı yollar hiç kapanmamalı ama o yollarda yürümezsek kapanıyorlar.

Neden ısrar ediyorum? Çünkü çeyrek asırda bıraktıklarım, terk ettiklerim, yaktıklarım bana geri dönüyor. Eğer yeri hafızana kazılıysa herhangi bir şeyi ne kadar derine gömdüğün, ondan ne kadar kaçtığın, yüzünü o yöne ne kadar dönmediğin fark etmiyor. Yanlış anlamayın; ben geri dönmüyorum. Onlar bana geri dönüyor. İyileri ve kötüleri. Bana dönük bir gülümseme hatırlıyorum mesela, hayatımda yaşadığım en soğuk günü hatırlıyorum, gözyaşlarımı, utançlarımı hatırlıyorum. Güzel bir sabahı hatırlıyorum, kartpostal gibi bir manzarayı, bir havuz kenarında saçma sapan eğlendiğimi hatırlıyorum. Benle dalga geçen şişman bir adam, onu unutmuyorum ya da keyfini kaçırdığım sarışını.

Ama işte bazı şeyler var ki onlar yok oluyor. Bacaklarının dirayeti mesela, güzel bir fikir ya da özel bir şey yaptığını hissetmek, bunlar kayboluyorlar. Gecenin dördünde konuştuğum kardeşim, bir başkasının dalga geçmeye müsait takıntıları veya üçüncü bir kardeşimin zahmetsiz esprileri, gidiyorlar, tıpkı benim de bir zamanlar gittiğim gibi. Belki de gittiğim yerden dönmeyecektim ve başkaları için tutulmazsa kaybolanlardan biri olacaktım.

Fakat unutmayın, bir şeyin gitmesi geri dönmeyecek demek değil. Bir şeyin uzaklaşıyor olması tekrar yakınlaşamaz demek değil. Bu küçük aydınlanma anımda yaptığım şey keşif değil, farkına varma, o yüzden şüpheyle yaklaşmayın sözlerime, tecrübeme güvenin.

Yapılması gereken şu; bir duvarın karşısına geçin. Gözünüzün önüne getirin nelere hakim olmak istiyorsanız. Onlar sizin emek harcayacaklarınız. Siz onlara gideceksiniz. Geri kalanı kopacaklarınız. Onlar size gelebilirler, siz ne yapmak istiyorsanız onu yapacaksınız.

sanki hayat bizim başımıza gelen bir şeymiş gibi davranıyoruz etken olmaya korkuyoruz nedense çok şikayet ediyor ve az eyleme geçiyoruz ben de bu günahın suçlusuyum bakmayın asıp kestiğime fakat vatan toprağına bastım basalı bu engeli yıkmaya çalışıyorum henüz bir kaç derin çizik atabildim ama bir gün gelecek yıkılacak o engel ve o zaman çığ gibi çağlayan gibi dörtnala koşan atlar gibi geçeceğim öteki tarafa işte o zaman özlediğim kimi şeyler bir kol mesafemde olacak en azından inanıyorum buna bir altı ayda kazandıklarım ve kaybettiklerim bambaşka bir insan olmaya götürüyordu beni daha kötü bir insan değil ama başka bir insan işte ancak orası geçmiş artık o ali geçmiş artık ve şimdi baktığımda doğuya doğu çünkü güneş doğudan doğar diyorum ki iyi olacak kolay olmayacak ama iyi olacak bu olumlu hava ne yönden esiyor bilmiyorum ama bir süredir bu var her neyse damarda kan ciğerde nefes oldukça hep bir yarın var bazen istiyorsun bazen istemiyorsun ama o yarın hep geliyor bugün oluyor o yüzden yarın kapını çaldığında aç o kapıyı ve sen yakala yarını o seni yakalamasın