bir seri üretim hattının üstünde yaşıyoruz hammaddeyiz biz eziliyoruz dövülüyoruz parçalanıyoruz sonra yeniden yapılandırılıyoruz dikiliyoruz pişiriliyoruz vesaire vesaire hatta doğrarak giriyor ve ölerek çıkıyoruz hattan bizi alenen tüketen bu düzen milyonlarca milyarlarca insanın isteğinin ürünü ama işte bu düzeni kuran düşünceler istekler talepler küçük küçük parçaların birleşmesi büyümesi ve gelişmesiyle bugüne geldi dolayısıyla sol görüşün en hayalperest şımarık ve kendini beğenmiş kesminin iddia ettiği gibi yeterince kalabalık olursak öyle her şeyi başaramayız açın tarih okuyun biraz tarih bilin neyse bugün kissinger ve marxın günah çocuğunu yazmak gibi bir niyetim yok ki allah muhafaza zaten tövbe tövbe hayali bile korkunç demek istediğim evimde hasta bitkin ve bıkkın oturuyorum ve neden hasta bitkin ve bıkkın olduğumu sorgulayınca ortaya ilk cümlem çıktı neyse ki şu an çok da sefil bir halde değilim kendi yolumda bir katır gibi ilerliyorum ama hızlı ama yavaş fark etmez yolum üzerinde sessiz ve sabit olarak ilerliyorum öyle bir noktaya geldim ki ne ile başlayan çok az sorum kaldı artık nasıl ile başlayan sorularım çok daha fazla bu değişiklik yeni bir uyum mekanizması gerektiriyor onu da inşa etmek zaman alacak ve artık zamanım daha az kendim için dolayısıyla az zamanda çok iş başarmam lazım ki hayatımı nasıl idame ettiğimi düşünecek olursam yapabileceğim tek şey bu gibi gözüküyor konuyu çok dağıttım bir bakıma amaç da buydu zaten bir silkelenmek kafayı bir dağıtmak adeta kaşınan bir yeri kaşımak gibi bunu yapıp rahatladığıma göre daha fazla uzatmasam da olur bu sefer laf kalabalığı yapmış oldum sadece ama mazur görün kanuni bile her gün muhteşem olamamıştır eminim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder