Toz kaldırsa adımlarım
İkindi sıcağı koksa gökyüzü
Bir amaç
Bir sonuç için değil
Biraz olsun akıntıya kapılabilmek için istiyorum
Çıkabilsem semaya
Elimi uzatıp bir yıldıza tutunsam
Çekse beni yanına
Gökyüzünün uzaklarını seyreylesem
Odamın tavanı yordu beni
Masamın ahşabı
Mutfağımın ocağı tüketti artık
Tenim rüzgar
Sakalım yağmur
Ayaklarım sızı arıyor
Sokak çalgıcılarının müziği
Anısı dayanıyor kulaklarıma
Sanki dışarısı yaşıyor
Ama bu bir gündüz düşü
Betonla örtünmeyi ben istemedim
Bu korkunun
Bu şüphenin yaradanı ben değilim
Bir kutuptan diğer kutba
Her kara parçasında mağdurlar varken
Sizden gayrı değilim
Ölür gibi yaşıyoruz
Ölür gibi yaşıyoruz çünkü
Tutunulacak kadar sağlam
Tek dal bu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder